Agenda

Goed luisteren is cruciaal om te weten wat er leeft onder de mensen in onze samenleving. Als je dat weet, snap je namelijk ook waarover en hoe je moet communiceren. Maar kunnen we nog wel écht goed luisteren? Waarom is dat best lastig? Iedereen heeft zijn eigen stijl van luisteren en informatie verwerken we op onze eigen manier. Gelukkig is luisteren een vaardigheid. En die vaardigheid is (weer) aan te leren!

In dit webinar geven we podium aan verschillende interessante, ludieke en effectieve manieren om duidelijke overheidscommunicatie in jouw organisatie op de kaart te zetten. Laat je inspireren door deze voorbeelden!

Desinformatie en nepnieuws spelen een steeds grotere rol in Nederland. Ze kunnen meningen versterken of verdrukken, zorgen voor het uitvergroten van verschillen binnen de samenleving en worden razendsnel verspreid door sociale media. Hoe ga je hier als overheidsorganisatie mee om? Met welk soort informatie 'concurreert' jouw boodschap? Hoe kun je als communicatieprofessional reageren en waar moet je op letten?

Duidelijke woorden of zinnetjes op knoppen in formulieren, in foutmeldingen, in de menubalk van een website of in automatisch gegenereerde bevestigingsmails: bij het bezoeken van een website of het lezen van een e-mail kunnen ze het verschil maken tussen irritatie en frustratie of een glimlach op je gezicht.  Deze woorden en kleine zinnetjes, ook wel microcopy genoemd, hebben een grote impact op de gebruikerservaring. In dit webinar staat daarom de vraag centraal: hoe maak je duidelijke, gebruiksvriendelijke én krachtige microcopy?

Als je als overheidsorganisatie een boodschap verspreidt onder een grote groep mensen, bestaat het risico dat de inhoud verloren gaat, verkeerd wordt geïnterpreteerd of zelfs de doelgroep helemaal niet bereikt. Wil je jouw doelgroep écht bereiken? Dan is het slim om sleutelfiguren of opiniemakers uit relevante netwerken waarbinnen jouw doelgroep zich begeeft in kaart te brengen. En vooral ook in te zetten! Hoe doe je dat? En is het ethisch verantwoord om als overheid met echte ‘influencers’ te werken?

Nieuwe plannen, producten of beleidskeuzes zijn vaak gebaseerd op onderzoeksresultaten. Maar wat als dat onderzoek (bewust of onbewust) mensen uit kwetsbare groepen uitsluit? Bijvoorbeeld mensen met gezondheidsproblemen, mensen die de Nederlandse taal niet spreken, laaggeletterden of digibeten. Voor wie gelden die onderzoeksresultaten dan? Hoe zorg je dat jouw onderzoek inclusief is en de resultaten een goede en gedegen basis vormen voor producten of diensten waarbij iedereen baat heeft?